-
1 blow
[bləu] 1. pt blew, pp blown, n ( lit, fig)cios m2. vi 3. vtPhrasal Verbs:- blow off- blow out- blow up* * *I [bləu] noun1) (a stroke or knock: a blow on the head.) cios, uderzenie2) (a sudden misfortune: Her husband's death was a real blow.) ciosII [bləu] past tense - blew; verb1) ((of a current of air) to be moving: The wind blew more strongly.) dmuchać2) ((of eg wind) to cause (something) to move in a given way: The explosion blew off the lid.) dmuchnąć3) (to be moved by the wind etc: The door must have blown shut.) zatrzasnąć się, przesuwać się pod wpływem wiatru4) (to drive air (upon or into): Please blow into this tube!) dmuchać5) (to make a sound by means of (a musical instrument etc): He blew the horn loudly.) zadąć•- blowhole- blow-lamp
- blow-torch
- blowout
- blowpipe
- blow one's top
- blow out
- blow over
- blow up
См. также в других словарях:
wydmuchiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wydmuchiwaćchuję, wydmuchiwaćchuje, wydmuchiwaćany {{/stl 8}}– wydmuchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wydmuchiwaćam, wydmuchiwaća, wydmuchiwaćają, wydmuchiwaćany{{/stl 8}}, wydmuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydmuchać — dk I, wydmuchaćam, wydmuchaćasz, wydmuchaćają, wydmuchaćał, wydmuchaćany wydmuchnąć dk Va, wydmuchaćnę, wydmuchaćniesz, wydmuchaćnij, wydmuchaćnął, wydmuchaćnęła, wydmuchaćnęli, wydmuchaćnięty, wydmuchaćnąwszy wydmuchiwać ndk VIIIb,… … Słownik języka polskiego
